Nasılsın Kızım?

Nasılsın kızım? Anlat bana hikayeni, kimler üzdü gözlerini?

Nasılsın kızım? Söyle bana kendini, neler kırdı kalbini?

O taze saçlarda kimlerin eli yaşlanmış dumanlı nefesleri

Hoyratça itişleri, görgüsüz asaletsiz üzüşleri

Sen neler neler çektin ben biliyorum

Dokunsam ağlarsın hissediyorum

Hüzün zamanı geçti, onlar eskidendi bitti, hepsi geçti…

-Unutursam Fısılda, 19/11/2014-

Geçmedi Hümeyra abla geçmedi, geçmeyecek de.

Keşke bu şarkıyı biri kulaklarıma fısıldasa şimdi.

Aynı anda birden fazla şeyi düşünüp, kafa yorup, dert etmek sence de biraz fazla değil mi Yasemin?

Kesinlikle öyle ama, elden başka da bir şey gelmiyorsa demek ki.

Biz kendimizi kurtaramadık işte Despina. Yok, olmadı yani. Hele çalışmak için adeta malum bölgelerimizi yırttığımız şu günlerde, yok yine kurtaramadık kendimizi.

Kurtulup anılardan, yarınlara sarılamıyoruz işte. İllaki bir şeyler ters gidecek.

Yine de “Hep beni mi bulur? NEDEN BEN?” Demeyeceğim sana Allah’ım.

En mutlu anları tattığımda demiyordum çünkü “Neden ben?” diye.

Şimdi de demeyeceğim. Belki ben hak etmişimdir. Belki şu gariban hayatımda birkaç sınav daha vermem gerekiyordur.

Sadece imreniyorum. O güzel, mutlu, dertsiz demesek de az dertli ailelere. Çok imreniyorum.

“Sen unutan olacaksın, ben hatırlayan, tam tersiyken hakkaniyetli olan...”